Borgarahreyfingin, stjórnin og þingmenn

Það sem stjórn Borgarahreyfingarinnar hefur farið fram á er að þinghópurinn geri sér grein fyrir mikilvægi þess að taka ekki einhliða ákvarðanir sem varða landsmenn alla. Ef þingmenn okkar telja sig knúna til að fara ekki eftir stefnu hreyfingarinnar er afar einfalt að hafa samband við stjórnina sem þá getur rætt málin efnislega á almennum fundi.

Þá gefst meðlimum hreyfingarinnar tækifæri til þess að ræða málin, heyra hvað þingmenn hafa að segja og geta sagt sitt álit. Sem sagt tekið þátt í ákvarðanatökum á lýðræðislegan hátt.

Þetta er það sem stjórnin fer fram á. Hingað til hefur stjórnin lofað þingmenn í bak og fyrir, ýmist persónulega, í skeytum, í símum og sín á milli. Hvað varðar ESB þá leyfðum við okkur að vera ekki ánægð með aðferð þingmanna hreyfingarinnar. Hér erum við einungis að ræða aðferðafræðina og er það vinna stjórnar að sjá til þess að unnið sé í anda þeirra stefnu sem hefur verið sett.

Sú stjórn sem nú situr hefur unnið mjög vel síðan hún var kosin, en hefur því miður gengið á veggi í samskiptum sínum við þinghópinn og hefur þinghópurinn tekið ákvarðanir sem voru engan vegin í anda hreyfingarinnar og hefur mikill tími og orka farið í það að reyna að bæta þau samskipti.

Ég vil einnig segja að stjórnin vinnur í sjálfboðavinnu og hafa Björg og Inga unnið á skrifstofunni í langan tíma án þess að fá borgað fyrir það. Allt fyrir hreyfinguna ekki fyrir eigin hagsmuni. Bið ég því þá meðlimi borgarahreyfingarinnar sem hafa hvað mest sett út á stjórnina að virða það.

Til er málefnahópur sem á að sjá um að undirbúa landsfundinn en á miðju sumri kom í ljós að flestir meðlima þess hóps voru í sumarfríi. Nú er það stjórnin sem hefur tekið það að sér að undirbúa þann fund og er óskandi að sem flestir mæti.

Lýðræði er viðkvæmt. Lýðræði tekur tíma. Borgarahreyfingin á eftir að vaxa og dafna með hjálp ykkar allra sem vilja breytingar á stjórnarháttum, sýnum fordæmi og vinnum samkvæmt stefnuskrá okkar : fagleg, gegnsæ og réttlát stjórnsýsla.

Ég efa ekki að allir meðlimir hreyfingarinnar, ásamt þeim fjölda sem kusu hana, hafa eina ósk : að hreyfingin dafni og stækki, að okkur takist að koma á áþreifanlegum breytingum til hins betra í stjórnsýslunni. Ég treysti öllum til þess að hafa það í huga og styðja við bakið á þingmönnum okkar. Þeir þurfa að finna þennan stuðning ekki sundrung. Ég treysti einnig þingmönnum okkar til þess að vinna samkvæmt stefnuskrá okkar og vona að þeir sjái hvað er hreyfingunni fyrir bestu. 

Einungis þannig náum við markmiði okkar : Þjóðin á þing.

Athugasemdir

[Teitur Atlason (IP-tala skráð) 9.8.2009 kl. 06:48]

Óskaplega er ég sammála þessu.

[Jón Kristófer Arnarson, 9.8.2009 kl. 11:01]

Mikið sammála.  Vandamálið er í mínum huga að þingmenn hafa ekki gefið sér tíma fyrir lýðræðisleg vinnubrögð.  Ég hef reyndar aldrei kynnst eins ólýðræðislegum vinnubrögðum í nokkru félagi satt að segja.  Þetta snýst ekki um hver á að ráða yfir hverjum, hvort stjórn eigi að ráða yfir þingmönnum eða öfugt.  Þetta snýst um valddreifingu, lýðræðisleg vinnubrögð og samvinnu.

En gefum þessu smá séns.  Þingmenn hafa fengið gula spjaldið og vonandi fara þeir að átta sig á þessum málum. 

[Ómar Harðarson (IP-tala skráð) 9.8.2009 kl. 11:28]

Því miður fyrir allt það fólk sem er að reyna að breyta vinnubrögðum í íslenskri pólitík með óeigingjörnu starfi í Borgarahreyfingunni eru horfurnar ekki góðar.

Ég vil leyfa mér að spá eftirfarandi: Smalað verður á aðalfund Borgarahreyfingarinnar, núverandi stjórn og þeir sem ötullega hafa mætt á félagsfundi verða sett út í kuldann og samþykkt verður ályktun þar sem lýst verður yfir fullum stuðningi við starf og vinnubrögð meirihluta þingflokksins, auk eindreginnar andstöðu Borgarahreyfingarinnar við aðildarviðræður að ESB. Þá verður Þráinn sérstaklega hvattur til að skila heiðurslaunum sínum, enda telur fundurinn hann lélegan listamann og ekki verðan heiðursins.

Eina vonarglætan er hvað ég er lélegur spámaður. Ég hef t.d. aldrei fengið meira en 3 rétta í lottóinu.

[Friðrik Þór Guðmundsson, 10.8.2009 kl. 00:04]

 Ómar.

"Smalað verður á aðalfund Borgarahreyfingarinnar".  Ég hef oft verið mjög hugsi út í svona orðalag, þ.e. velt því fyrir mér af hverju nokkurn veginn alltaf er tslað um það sem neikvæðan hlut að "smala" fyrir (annars) lýðræðislegar kosningar. Rétt eins og fyrir auka-aðalfund hreyfingarinnar mun vafalaust verið kveðið upp úr að félagaskrá á tilteknum tíma muni gilda. Við erum því ekki að tala um að "smala" nýjum félögum fram að lokastundu. Og þó svo væri, þá er erfitt að grípa hvað sé svo ólýðræðislegt og nánast glæpsamlegt við það að smala í félag og auka í sjálfu sér kosningaþátttöku.

Að "smala" er eða ætti að vera sjálfsagður liður í lýðræðislegri samkeppni, er það ekki? Þ.e. ef aðilar í "samkeppni" standa í prinsippinu jafnt að vígi. Ég hef notabene aldrei á ævinni tekið þátt í smölun fyrir einn eða neinn, þ.e. skipulagningu, en eitt sinn tók ég, fyrir vin, þátt í prófkjörsbaráttu með atkvæði mínu - hjá flokki sem ég hef aldrei fylgt að málum og mun svo sannarlega aldrei fylgja að málum. Það var fyrir næstum hundrað árum en ég er enn með smá hnút vegna þessa. En ég myndi aldrei hafa samviskubit fyrir að safna fylgi og atkvæðum fyrir einstaklinga sem ég hef trú á, í flokki sem ég hef trúa á, til að koma viðkomandi og áherslum þeirra áleiðis til valda. 

Ég vona að ALLIR smali sem allra flestum á aðalfund XO í haust. Ég veit að ef mér líst þannig á blikuna og friðarhorfur þá get ég hugsað mér að bjóða mig fram til trúnaðarstarfa og þá ætla ég að safna liði og atkvæðum og hvetja fólk til að mæta og kjósa mig. Mér er heldur illa við að kalla það smölun. Er þetta ekki kallað kosningabarátta og sigurvilji?

Vitaskuld muntu reynast lélegur spámaður, Ómar. Það verður enginn settur út í kuldann. Í stjórnina mun á aðalfundinum veljast fólk sem nýtur mests fylgis til þess. Þess utan blasir við að tekið verður í notkun rafrænt kosningakerfi sem tryggir ÖLLUM skráðum félögum tækifæri til að kjósa í stjórn og aðrar trúnaðarstöður. Það er því misskilningur að halda að það skipti höfuðmáli að smala á fundinn. Það þarf að smala þangað OG, í tilviki fjarstaddra félaga, í tölvukosningu. Rétt eins og á auka-aðalfundinum í júní.

[Pétur Henry Petersen, 12.8.2009 kl. 10:09]

Tja... smalanir þýða að fólk sem að hefur ekki hagsmuni flokks endilega í huga, heldur fyrst og fremst hagsmuni frambjóðenda er virkjað, oft eru þetta ættingjar, vinir, skólafélagar, bæjarbúar og eða fólk sem er hrifið af bjór og flatbökum eins og dæmin sanna. Auðvitað er jákvætt að fleiri komi að starfi og stefnumyndun en smalanir eru afskræming lýðræðis. Til þess að koma í veg fyrir þær þarf einhvern þröskuld t.d. borgun félagsgjalda,  að mínu áliti.

Það mætti setja fram þá tilgátu að hrunið hafi orsakast af lélegum stjórnmálamönnum og að ástæðan fyrir því að stjórnunarhættir voru lélegir voru m.a. skortur á virku lýðræði. Ein af birtingarmyndum þess er þegar að skoðunn/áherslur starfandi virkra flokksmanna eru ólíkar forrystumönnum flokksins. Dæmi: XO núna, S um og eftir jól 2008. Ein af ástæðum slíks eru smalanir, fólk er ekki lengur skuldbundið virkum flokksmönnum, heldur fyrst og fremst þeim sem að þeir smala ártíðabundið.  Í þessu tilviki held ég að VG standi framar hinum flokkunum.

[Friðrik Þór Guðmundsson, 12.8.2009 kl. 10:25]

Ég er auðvitað að tala um siðlega smölun, þ.e. liðssöfnun og stuðning meðal félagsmanna. Og í sjálfu sér ekkert athugavert við að fá fólk til að ganga í hreyfinguna. Auðvitað á það að vera á heiðvirðum forsendum og ekki "framsóknarbragð" eins og að safna annars áhugalausu fólki í rútu, sem jafnvel kann ekki einu sinni íslensku eða hefur minnsta vit á íslenskum stjórnmálum, og borga þeim fyrir atkvæði.

En smölun fólks á aðalfund (landsfund) er ekki heldur málið. Ég veit ekki annað en að boðið verði upp á rafræna kosningu, þannig að allir skráðir félagar geti kosið, líka þeir sem mæta ekki á aðalfundinn.  Söfnun stuðningsmanna verður því að gerast á almennari hátt. Ég myndi, ef ég byði mig fram til trúnaðarstarfa, skrifa greinar, pistla, blogg og tölvupósta og líkast til hringja í fólk sem ég þekki í hreyfingunni og/eða sem styður hreyfinguna. Og það eru allt eðlilegar "smalanir".

Aðallega er ég að segja að smölun, í merkingunni að safna stuðningi fyrir kosningu, er ekki á sjálfgefinn hátt liður í meintum spilltum stjórnmálum. Getur orðið það, en er það ekki í sjálfu sér.